Ταρωνίτης

Επώνυμο οικογένειας του Βυζαντίου, που καταγόταν από τον ηγεμόνα των Αρμενίων Κρικόρ (Γρηγόριο). Ο Γρηγόριος, μετά την υποταγή του στον αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ (886-912), εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Οι επιφανέστεροι από αυτούς είναι: 1. Γρηγόριος. Στρατηγός Θεσσαλονίκης. Οι Βούλγαροι αιχμαλώτισαν τον γιο του Ασώτιο. Ο Γρηγόριος έσπευσε να τον απελευθερώσει αλλά σκοτώθηκε σε μια μάχη. 2. Ασώτιος. Γιος του προηγουμένου. Μετά την αιχμαλωσία του πήρε ως σύζυγο την κόρη του ηγεμόνα των Βουλγάρων Σαμουήλ. Οι Βούλγαροι τον διόρισαν στρατηγό στο Δυρράχιο, όπου πήγε με τη σύζυγό του. Όταν όμως πέρασε από εκεί ένα βυζαντινό πλοίο, ο Ασώτιος πήρε τη γυναίκα του και επιβιβάστηκαν σε αυτό. Στην Κωνσταντινούπολη του επεφύλαξαν θερμή υποδοχή και τον τίμησαν με τον τίτλο του μάγιστρου. 3. Γεώργιος. Υπηρέτησε το 1040 στη Μεσάνακτα, τη σημερινή Κιουτάχεια. Θανατώθηκε με διαταγή του Μιχαήλ Δ’ γιατί πήρε μέρος σε συνωμοσία εναντίον του. 4. Μιχαήλ. Σύζυγος της Μαρίας, κόρης του Ιωάννη Κομνηνού. Το 1070 αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους σε μάχη κοντά στη Σεβάστεια. Το 1081 πήρε μέρος στην επανάσταση η οποία αναγόρευσε αυτοκράτορα τον Αλέξιο A’ Κομνηνό αλλά το 1095 συνωμότησε εναντίον του. Μετά την αποκάλυψη της συνωμοσίας τον εξόρισαν και τον τύφλωσαν. Ένας κλάδος των Τ. εγκαταστάθηκε, άγνωστο πότε, στην Αθήνα. Τα μέλη του κλάδου αυτού αναφέρονται και ως Ταρωνάτες. Από τον 17o αι., μέλη της οικογένειας μνημονεύονται ως άρχοντες. Γόνος της οικογένειας ήταν ο Λεονάρδος κόντος ή κολονέλος, ο οποίος γεννήθηκε γύρω στα 1670. Αυτός, επικεφαλής της βενετικής φρουράς του Παλαμηδίου, το υπεράσπισε στην πολιορκία του από τους Τούρκους (1715). Πολλές λαϊκές παραδόσεις αναφέρονται στην αιχμαλωσία του Τ. στο Παλαμήδι και στη δραστηριότητα που έδειξε κατά την πολιορκία του φρουρίου.